Konut sahiplerinin ipotekli konut kredisini ödememeleri, zayıf risk yönetim uygulamaları, derecelendirme kuruluşlarının ipotekli konut finansmanına ilişkin menkul kıymeteler hakkında yanlış derecelendirme yapmaları, yüksek kişisel ve kurumsal borç seviyeleri, para politikası uygulamaları, uluslararası ticarette yaşanan dengesizlikler ve düzenlemelerdeki sorunlardan kaynaklanan eksiklikler uluslararası alanda yaşanan gelişmelerin en önemli nedenini oluşturmaktadır. G-20 Finansal Piyasalar Ve Dünya Ekonomisi Konferansı Deklarasyonunda bu gelişmelerin nedeni olarak şunlar belirtilmiştir:
Yüksek güçlü büyüme, sermaye akımları artması ve finansal istikrarın sürdüğü bir ortamda piyasa katılımcıları riskleri yeteri oranda değerlendirmeden daha fazla gelir istemeleri ve tüketiciler hakkında gerekli araştırmaları yapmamalarıdır. Aynı zamanda zayıf sermaye standartları, sağlam olmayan risk yönetim uygulamaları, karmaşık ve şeffaf olmayan ticari ürünlerin artmaya başlaması sonucunda aşırı kaldıraç sistemde kırılganlıklar yaratmıştır. Bazı gelişmiş ülkelerde politika yapıcılar, düzenleyiciler ve denetim otoriteleri finansal alanda olan riskleri yeteri kadar görememeleri ve değerlendirememeleri, finansal inovasyona ayak uyduramamaları veya iç düzenleme faaliyetlerinin sonuçlarını göz ardı etmeleridir.
Uluslararası piyasalarda meydana gelen gelişmeleri iki süreçte incelemek mümkündür. Birinci süreç Temmuz 2007'de başlayan ve 15 Eylül 2008'e kadar yaşanan çalkantılar dönemidir. Amerika’da 2006’ya girerken ev fiyatlarındaki yükseliş ve düşük faiz oranları ipotek kredilerinin önemli ölçüde artmasına yol açmış tüketiciler gelirlerine göre büyük oranda harcama eğilimlerine girmişlerdir. Nitekim Amerika'da hane halklarının kredi piyasalarından ve finansal olmayan kuruluşlardan borçlanmalarının GSYİH’e oranı 994-2007 yılları arasında yüzde 118’den yüzde 173’e yükselmiştir. Hane halklarının kredi
borçları 2000 yılından itibaren adeta sıçrama yapmış ve 200-2007 yılları arasında harcanabilir kişisel gelirin oranı yüzde 98’inden yüzde 136’sına yükselmiştir. Aynı dönemde bu oran İngiltere’de yüzde 120’den yüzde 180’e, euro bölgesinde ise yüzde 71’den yüzde 91’çıkmıştır. İngiltere’de ev fiyatlarının benzeri görülmemiş derecede artması ise bir çok olan ülkede benzer patlamaların olmasına yol açmıştır. Bu durum 2006’nın son çeyreğinde ise tersine dönmeye başlamış, ev fiyatlarındaki ılımlı düşüşün yanı sıra satılmayan ev stoku 1993'ten bu yana en yüksek seviyeye ulaşmıştır. Aynı dönemde ev inşaatı yüzde18 azalmıştır. Ucuz kredi döneminin kapanmasıyla bir çok ipotek kredisi alan borçlu daha yüksek aylık ödemeleriyle karşı karşıya kalmıştır. Ödeme güçlüğüne düşerek borçlarını ödeyemeyenler ve icra yoluyla satışa çıkarılan konut sayıları dramatik bir şekilde artmış ve değişken faizli ipotek kredisinin faiz oranları daha da yükselmiştir. IMF tarafından yapılan son tahminlere göre Amerikan kaynaklı ipotekli konut kredileri ve diğer kredilerden kaynaklanan zararın 1,4 trilyon dolara ulaşması beklenmektedir. Bu zarar İkinci Dünya Savaşından beri ulaşılan en büyük zarardır.
Kriz 2008 Eylül ayından itibaren banka ve finansal kurumların ve özellikle de büyük finansal yatırım bankası Lehman Brothers’ın iflasıyla birlikte ikinci ve farklı bir sürece girmiştir. Bu
iflaslarla birlikte Amerikalılar iki gün içinde yaklaşık 150 milyar doları para a piyasaları
fonlarından çekmişlerdir. Ekim 2008’de Amerika Merkez Bankası ve diğer merkez bankaları
piyasalara 2,5 trilyon dolar tutarında likidite entelekte etmişlerdir.
İpoteğe dayalı menkul kıymetlere yatırım yapan büyük bankalar ve finansal kurumlar
453 milyar dolar civarında zarar açıklamışlardır. Merkez bankaları likidite ve ödeme güçlüğü çeken finansal kurumların sorunlarına çözüm bulmak için olağanüstü likidite pompalamışlar, hükumetler ise bir çok önlem paketi açıklamışlardır. Ekim 2008 itibariyle Amerikan finansal kurumlarının uğradığı zarar 8 trilyon
dolardır. Hisse senedi piyasası ve konut değerlerindeki düşüşler ekonomik büyümenin temel
unsurlarından birisi olan tüketici harcamalarının da azalmasına yol açmıştır. Ağustos 2008 itibariyle tüm dünyada finansal şirketler yüksek riskli ipotek kredileri için
501 milyar dolar zarar yazmışlardır. IMF’in tahminlerine göre küresel piyasalarda finansal
kurumların zararları Kasım 2008 itibariyle 1,5 trilyon dolara ulaşmıştır. Bu zararlar bankacılık
sisteminin sermayesinin büyük bir kısmının erimesine ve kredi akımlarının kesilmesine yol açmıştır.